Sesión Didáctica 18/01/2017, Carlos Valcárcel

Cuarta sesión co profesor Carlos Valcárcel, onde nos presentou o CALL (Computer Asisted Language Learning) ou a aprendizaxe de lingua por ordenador. Isto pode parecer que sea mediante un deses cursos que a miúdo se ofertan online, pero, se darnos de conta, as persoas usamos moitos servizos, páxinas e aplicacións para aprender idiomas.

Para comezar, fixemos unha acividade de brainstorm sobre CALL e qué sabíamos del. No meu caso persoal, sonábame o nome, pero pouca era a información que tiña.

Na actividade tíñamos que contestar as seguintes preguntas en parellas:

1.       Que sei?

Didáctica que usa a tecnoloxía como facilitadora da aprendizaxe.

Complementase co método de docencia tradicional.

Dirixida, especialmente, a alumnos nativos dixitais.

É moi útil para practicar algunhas destrezas.

2.       Que uso?

Duolingo.

Dicionarios electrónicos.

MOOC’s y WebQuest’s.

Lyrics training.

3.       Que quero saber?

Ferramentas (Padlet, Audacity, Lyrics Training) e materiais.

Como sacarlle o máximo rendemento.

Se é útil ou non (Estudos, enquisas...).

Desta actividade, a parte da información que acabo de incluír, aprendín dous datos moi curiosos que non sabía.

1.       O PowerPoint ten 25 anos. Non é nova tecnoloxía!

2.       Non son nativa dixital (digital native)!!! Considéranse as persoas que nacen na segunda metade dos 90.

Tipos de aprendizaxe segundo CALL:

o   Aprendizaxe ubicua: Producir contidos en calquera sitio, a calquera hora e en calquera momento. Interacción profesorado-alumnado.

o   Aprendizaxe activa: Interaccionar co alumno. O seu papel é activo (clicando na rede, falando, editando vídeos...).

o   Comunicación multimodal: A comunicación é multimodal e o alumno tamén prepara contidos.

o   Feedback resursiva: A comunicación xa non é oral, senon que é recursiva, pódese introducir unha serie de técnicas (corrixir en foros, comentarios en redes sociais, chats...) para avaliar o que dí o alumno.

o   Aprendizaxe colaborativa: Comunidades de aprendizaxe e práctica en liña, sen ter que estar presentes todas xuntas.

o   Metacognición: Permítenos reflexionar mellor sobre a linguaxe, xa que se grava en audio e vídeo todo. Pódese avaliar o gravado e reflexionar.

o   Aprendizaxe diferenciada/personalizada: Podemos avaliar e reorientar as actividades segundo o nivel do alumnado, dependendo de como sexa a súa evolución.

Tempos de aprendizaxe:

·         Aprendizaxe sincrónica: Todos xuntos ao mesmo tempo. (Kahoot)

·         Aprendizaxe asíncrona: Aprendizaxe por separado, aínda que os contidos sexan os mesmos. (Exercicio Faitic).

Modalidades:

·         Full e-learning: Pode ser síncrono ou asíncrono ou unha combinación de ambas.

Actividade: Audios, tests, lecturas, etc.

·         Blended learning (Aprendizaxe mixta/entrecruzado): combina e-learning e presencial, pero é mito máis.*

Actividade: Flip-classroom (aula invertida), falar, escribir, etc.

Aprendentes:

·         One-to-one: A traves de blog por exemplo, presentarnos e vendernos, coma as tendan que ensinan as súas aposibilidades.

·         Pequenos grupos: videoconferencias compartindo arquivos. 10 persoas aprox.

·         Grandes grupos (MOOC’s): Learning Managment System. Necesitamos unha plataforma potente que soporte moitas conexións

·         Comunidade de aprendizaxe: Incluso grupos de Facebook, para compartir arquivos que entrarán no exame e demáis.

·         Comunidade de práctica: Comunidades con regulacións distintas pero xente de distintos niveis.

Ambientes:

·         LMS: Moddle, Blackboard, Faitic, Edmodo.

·         Blogs: Blogs de aprendizaxe, blog de aula (resumes, fotos, contidos...) .

·  Redes Sociais (10 anos aprox.) - Foros: Dende 2010 incrementáronse brutalmente. Principal desvantaxe: Non están pensadas coma LMS. A máis común: Facebook. Tamén se pode usar Twitter, aunque ten a desvantaxe de que non podes crear grupos fechados.

·   Ambientes colaborativas: Wikis, muros (realtimeboard, mural.ly, lino.it), presentacións (presentacións de Google, prezi).

Esta, para min, sería a primeira parte da sesión, pero na última parte tratamos un tema que me inspirou para o meu TFM: O uso de redes sociais como medio educativo. Paréceme xenial!

De todos é ben sabido que as redes sociais poden ser moi beneficiosas ou perigosas segundo o uso que fagamos delas. Antes de que o profesor nos ensinase as súas utilidades, non vía clara a idea, pero unha vez que tiven a oportunidade de coñecer o funcionamento e as vantaxes a través de casos reais... Encantoume a idea! Tanto, que quero poñela en práctica!

Traballar mediante redes sociais coma Fb ten moitos puntos positivos, xa que sempre que falemos de novas tecnoloxías e redes sociais vai atraer moito máis ao alumnado que se traballan de maneira tradicional: con papel e lapis. Ademais, o feito de que poidas crear grupos pechados non invade a túa privacidade e non estás accesible a ninguén alleo ao grupo.

                                 

Tamén penso que é moi positivo o feito de subir un texto xunto cunha foto ou vídeo e poder facer comentarios e citar a compañeiros e que o docente vexa que a actividade ou pregunta está contestada dentro do tempo que deu. Por outra banda, tamén é moi positivo o feito de que se reciban notificacións no móbil. Deste xeito, o alumnado non poderá por a escusa  de que non se enterou de que había deberes’. Fíxome moita gracia a frase do profesor: “Non te enteraches? Entón que tiraches co móbil ao rio?”.

Por último, tamén é importante recalcar que o alumnado cumpra certos requisitos: O principal, que sexan maiores de idade e que a lingua que se utilice sexa a estranxeira.

Para concluír, penso que o feito de introducir as redes sociais como medio de aprendizaxe ten moitísimo potencial e, persoalmente, se algún día teño a posibilidade de usalas, penso facelo para probar o seu funcionamento. No caso de que non puidese ser Facebook, usaría algunha similar estilo, como por exemplo, Edmodo.

Unha clase moi interesante!